Ter Borch. Pijąca kobieta i śpiący żołnierz.
SZUKAJ W QCHNI:
ALE PASZTET
british cuisine
česká kuchyně
cocina española
cocina mexicana
Cozinha portuguesa
cucina Italiano
cuisine française
danske køkken
Deutsch Küche
DIETY
DZIURA W SERZE
gadu gadu do obiadu
Gotowanie na wielkim ekranie
JEGO WYSOKOŚĆ ZIEMNIAK
KIPI KASZA...
KLUSKI KLUSECZKI MAKARONY
KOCIOŁEK CZAROWNICY
kuchnia polska
Lietuvos virtuvė
magyar konyha
MĄDRZEJSZE OD KURY
morski drobiazg
Na grzyby
Na ryby
na zimę
NAPITKI
Nederlandse keuken
norsk mat
OMASTY
österreichische Küche
PIEKARNIA
PIEROGARNIA
PLACKI NALEŚNIKI
po obiedzie...
POLEWKI
przed obiadem...
PRZEPISY BABUNI
RAJSKI OWOC
RYŻ DOSKONAŁY
sałaty i sałatki
SŁOWNICZEK KUCHENNY
svensk mat
TROCHĘ AFRYKI
trzeba przyprawić...
Türk mutfağı
việt ẩm thực
Vlaamse keuken
we własnym sosie
WIELKANOC
WIGILIA
wyrwane z korzeniami
ZBOŻA i PŁATKI
Ελληνική κουζίνα
българска кухня
русская кухня
Українська кухня
ქართული სამზარეულო
המטבח היהודי
المأكولات العربية
भारतीय भोजन
ภาษาไทย
中國美食
日本料理
OD ROGU DO KUSZTYCZKA
Dawno minęły czasy, gdy alkohol pito z rogu albo kieliszka bez nózki. Nie można go było postawić na stole, co zmuszało do wypicia całej zawartości do dna. Nasi przodkowie pili zresztą niemało. W średniowieczu królował miód, a pospólstwo raczyło się piwem (warzonym początkowo bez chmielu). Możni sprowadzali węgierskie wina. Od XVI wieku pojawiła się wódka pędzona z pszenicy, żyta bądź ze śliwek. Upowszechnienie na początku XIX wieku ziemniaka pozwoliło na tańszą i masową produkcję spirytusu. Popularne były domowe nalewki: anyżówki, kminkówki, cynamonówki. Największą sławą cieszyły się wódki gdańskie. W XVIII wieku sławę zyskały likiery, a także arak. W połowie XVIII wieku rozpoczęła się era szampana.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz