SOS SOJOWY
- bez niego niewiele zdziałamy gotując potrawy kuchni chińskiej. Jest najważniejszą przyprawą kuchni azjatyckiej. Wytwarzany ze sfermentowanych nasion soi, prażonych ziaren ryżu, pszenicy, wody i soli. W zależności od receptury i kraju w jakim jest wytwarzany, może mieć różną konsystencję i smak. Najpopularniejszy jest ciemnobrązowy, bardzo rzadki i słony. W kuchni chińskiej spotykamy dwa rodzaje sosu sojowego: jasny i rzadki stosowany do przyprawiania gotowanych potraw oraz ciemny, gęściejszy i używany podczas gotowania i smażenia. Sos sojowy używany jest do przyprawiania zup, potraw z mięsa i drobiu, makaronów i sałatek.
SOS ŚLIWKOWY
- uzyskiwany ze śliwek, cukru, soli, octu i zagęszczaczy. Ma słodko-kwaśny smak. Najczęściej używany jako dodatek do kaczki po pekińsku lub jako dip do ruloników z ciasta ryżowego lub dim sum.
WINO RYŻOWE
- nie tylko do picia. Produkowane z ryżu, drożdży i wody. Ma łagodny, słodkawy smak. Używane do przygotowywania sosów i marynat. Najlepsze wino ryżowe pochodzi z miasta Shaoxing i nosi taką samą nazwę. W Polsce jest trudno dostępne, dlatego można je zastąpić wytrawnym cherry.
OCET RYŻOWY
- uzyskiwany ze sfermentowanych ziaren ryżu lub wina ryżowego. Jest zdecydowanie łagodniejszy w smaku od octu spirytusowego. W Chinach stosuje się kilka rodzajów octu ryżowego: biały, czarny oraz czerwony. Różnią się przede wszystkim kwasowością. Ze względu na łagodniejszy od zwykłego octu smak stosowany jest do wszelkiego rodzaju marynat, sałatek i potraw duszonych.
OLEJ SEZAMOWY
- występuje w dwóch wersjach: jasny uzyskiwany jest z nieprażonych nasion sezamu, ma łagodny smak i używany jest do smażenia. Ciemny olej sezamowy ma orzechowy aromat i smak, używany do marynat i smażenia "w ruchu". Nie może być stosowany w dużych ilościach ze względu na silny smak, a podgrzewanie oleju wzmaga jego aromat. Często mieszany jest z innymi, łagodniejszymi w smaku olejami. Olej sezamowy nie powinien być zbyt długo podgrzewany, gdyż łatwo się zapala.
TOFU
- twarożek z mleka sojowego, pomysł absolutnie chiński. W Kraju Środka nazywa się go doufu. Tofu to rozpowszechniona na świecie nazwa japońska tego twarożku.
Tofu jest bardzo bogate w białko, dlatego tak popularne jest w wegetariańskiej diecie i nazywane często "mięsem bez kości". samo tofu ma dość niewyraźny smak, ale bardzo szybko wchłania inne smaki. Jego użycie w kuchni chińskiej jest bardzo różnorodne. Stosowane do przygotowywania sosów, zup, marynowane, smażone lub podawane na słodko.
SZUKAJ W QCHNI:
ALE PASZTET
british cuisine
česká kuchyně
cocina española
cocina mexicana
Cozinha portuguesa
cucina Italiano
cuisine française
danske køkken
Deutsch Küche
DIETY
DZIURA W SERZE
gadu gadu do obiadu
Gotowanie na wielkim ekranie
JEGO WYSOKOŚĆ ZIEMNIAK
KIPI KASZA...
KLUSKI KLUSECZKI MAKARONY
KOCIOŁEK CZAROWNICY
kuchnia polska
Lietuvos virtuvė
magyar konyha
MĄDRZEJSZE OD KURY
morski drobiazg
Na grzyby
Na ryby
na zimę
NAPITKI
Nederlandse keuken
norsk mat
OMASTY
österreichische Küche
PIEKARNIA
PIEROGARNIA
PLACKI NALEŚNIKI
po obiedzie...
POLEWKI
przed obiadem...
PRZEPISY BABUNI
RAJSKI OWOC
RYŻ DOSKONAŁY
sałaty i sałatki
SŁOWNICZEK KUCHENNY
svensk mat
TROCHĘ AFRYKI
trzeba przyprawić...
Türk mutfağı
việt ẩm thực
Vlaamse keuken
we własnym sosie
WIELKANOC
WIGILIA
wyrwane z korzeniami
ZBOŻA i PŁATKI
Ελληνική κουζίνα
българска кухня
русская кухня
Українська кухня
ქართული სამზარეულო
המטבח היהודי
المأكولات العربية
भारतीय भोजन
ภาษาไทย
中國美食
日本料理
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz