SZUKAJ W QCHNI:
ALE PASZTET
british cuisine
česká kuchyně
cocina española
cocina mexicana
Cozinha portuguesa
cucina Italiano
cuisine française
danske køkken
Deutsch Küche
DIETY
DZIURA W SERZE
gadu gadu do obiadu
Gotowanie na wielkim ekranie
JEGO WYSOKOŚĆ ZIEMNIAK
KIPI KASZA...
KLUSKI KLUSECZKI MAKARONY
KOCIOŁEK CZAROWNICY
kuchnia polska
Lietuvos virtuvė
magyar konyha
MĄDRZEJSZE OD KURY
morski drobiazg
Na grzyby
Na ryby
na zimę
NAPITKI
Nederlandse keuken
norsk mat
OMASTY
österreichische Küche
PIEKARNIA
PIEROGARNIA
PLACKI NALEŚNIKI
po obiedzie...
POLEWKI
przed obiadem...
PRZEPISY BABUNI
RAJSKI OWOC
RYŻ DOSKONAŁY
sałaty i sałatki
SŁOWNICZEK KUCHENNY
svensk mat
TROCHĘ AFRYKI
trzeba przyprawić...
Türk mutfağı
việt ẩm thực
Vlaamse keuken
we własnym sosie
WIELKANOC
WIGILIA
wyrwane z korzeniami
ZBOŻA i PŁATKI
Ελληνική κουζίνα
българска кухня
русская кухня
Українська кухня
ქართული სამზარეულო
המטבח היהודי
المأكولات العربية
भारतीय भोजन
ภาษาไทย
中國美食
日本料理
PIGWA
Ojczyzną pigwy jest Kreta, stamtąd dostała się do Grecji, a dalej do Rzymu i dalej w świat. Owoce pigwy dojrzewają około października. Mają gruszkowaty kształt i miąższ twardy, mało soczysty, cierpki. W naszym klimacie owoc ten udaje się także i czeka na ponowne odkrycie. Po zerwaniu owoce pigwy powinny parę tygodni poleżeć, aż nabiorą pięknego złocistego koloru i cudownego aromatu, który napełni cały dom. Do jedzenia w stanie surowym pigwa nie nadaje się. W starożytnej Grecji i Rzymie ceniono pigwę nie tylko ze względu na smak zrobionych z niej przetworów, ale dlatego, że ma ona właściwości lecznicze. Szczyt powodzenia osiąga pigwa w średniowieczu: z pigwy i miodu sporządzano różne smakołyki, a używane do dziś słowo "marmolada" wywodzi się od nazwy konfitur z pigwy zwanych w Portugalii "marmelo".
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz